Unique Word Count: 193
A Bhonnáin Bhuí bhocht, sé mo chrá do luí thú Is do chnámha sínte faoi bhun na dtom. Do ghob ‘s do scornach a bhí ar dhath ar óir bhuí ‘S do bhéilín ró-dheas faoi leaca lom. Dá gcuirfeá scéala faoi mo dhéinse Go raibh tú i ngéibheann leis an tart ar ball Óra, bhainfinnse géimneach as leac Loch Éirne D’fhliuchfinn do bhéal is do chroí in do lár. Is ní hé bhur n-éanlaithe atá mé ag éagaoin An lon an chéirseach nó an t-éinín glas Ach mo bhonnán buí a bhí lán de chroí Is go mba cosúil liom péin é ina shnua is ina dhath Óra bhíodh sé go síoraí ag ól na dí ‘Gus deir siad go mbímse amhlaidh seal Is níl deoir gá bhfaigheadsa nach scaoilfead siar é Ar eagla go bhfaighinnse bás le tart. Séard dúirt mo bhean liom ligean den ól Mar nach mbeinnse beo ach seal beag gearr Ach séard a dúirt mé léi go dtug sí a héitheach Mar go mba fad ar mo shaolsa an deoch úd fháil. Nach bhfeiceann sibh éan an phíobáin réidh A chuaigh in éag leis an tart ar ball. Is a chomharsanaí chléibhe, fliuchaigí bhur mbéil Mar deoir ní bhfaighidh sibh i ndiaidh bhur mbáis. Ó mo lá leoil agus mo mhíle brón A bhonnáin óig a ba áille gean Sé sú na heorna a shlad mo phócaí Is le neart an óil a d’at mo cheann A Rí na glóire ó is tú nach n-ólas Pingin nó feoirling ach gortach gann Óra tabhair an t-ór dhom Mar is mise a ólfas go súgach spóirtiúil idir deoch is dram. Agus beidh an lá amárach mar an Domhnach Agus beidh mo phócaí-sa fán go leor Siad mná an ósta a chráigh go mór mé, ‘S leis an méid a d’ól mé a liath mo cheann. Níl ní dá bhreácha anuas ón Ard Rí A dtabharfainn-sa biorán air dhá bhfaighinn de braon Ach a Rí na nGrásta nach mór an feall é Nach dtug tú fáil dhom de réir mo chroí.