Ar Éirinn Ní Neosfainn Cé hÍ

Unique Word Count: 146

Aréir is mé téarnamh um' neoin
Ar an dtaobh thall den teóra 'na mbím,
Do théarnaigh an spéirbhean im' chómhair 
D'fhág taomannach breoite lag sinn.
Do ghéilleas dá méin is dá cló, 
Dá béal tanaí beo milis binn,
Do léimeas fé dhéin dul 'na cómhair, 
Is ar Éirinn ní neosfainn cé hí.

A gradh ghil bi pairteach liom fhein
Is go hairithe da mb’fhéidir liom scriobh 
Bheinn ag gáire le bánchneas na gcraobh 
Dá bhfaighinn áirithe ó éinne cé hí.
Níl a cairde róshásta liom fhéin 
Chun áras a dhéanamh na tíos 
Ach ma tha si d'réir raite mo bhéil 
Ní náir dom a léamh duit cé hí.

Dá ngéillfeadh an spéirbhean dom' ghlór, 
Siad ráidhte mo bheól a bheadh fíor;
Go deimhin duit go ndéanfainn do ghnó 
Do léirchur i gcóir is i gcrích.
Do léifinn go léir stair dom' stór,
'S ba mhéin liom í a phógadh óm chroí, 
'S do bhéarfainn an chraobh di ina dóid, 
Is ar Éirinn ní neosfainn cé hí.

Tá spéirbhruinneal mhaorga dheas óg 
Ar an taobh thall de'n teora 'na mbím. 
Tá féile 'gus daonnacht is meoin
Is deise rómhór ins an mhnaoi, 
Tá folt lei a' titim go feoir,
Go cocánach ómarach buí.
Tá lasadh 'na leacain mar rós, 
Is ar Éirinn ní neosfainn cé hí.