Unique Word Count: 201
Eadar Caiseal agus Úrchoill a casadh domh an chúilfhionn, Agus í a’ gabháil romhamsa go státúil ins a’ ród. Rug mé greim cúil uirthi agus leag mé ar an drúcht í, Agus d’fhág mé a croí dúnta aicí ‘ sileadh na ndeor. “A Dhia mhóir dhíleas dá mbíodh agam páiste, Caidé ‘ dhéanfainn díobháil athar do mo leanbh beag óg?” “Mise Domhnaill Ó Maol Shláine, a’s ní cheilim ar fheara Fáil é Gheobhaidh tú ar a’ tSliabh Bhán mé i gContae Mhaigh Eo.” Bliain ón lá sin a casadh domh an páiste, ‘S bhí teanga chiúin chéillí aici fá mo choinne ins a’ ród. Rug sí greim láimh’ orm agus chuir sí romham fáilte: “Caidé mar ‘tá do shláinte, a ógánaigh óig? “Seo litir ó m’athair agus beannacht ó mo mháthair, ‘S bí ag teacht chun na háite seo feasta níos mó. Gheobhaidh tú na táintí agus maoinchrúdh gan áireamh, Ach mise bheith ar láimh leat go Contae Mhuigh Eo.” “Oró leabhra mór, a pháiste, ba doiligh liom a rá leat Sin athrach nach ndéanfainn ar chúig mhíle bó, Ach ab é go bhfuil mé dálta le bliain mhór a’s ráithe, Leis a’ nighin sin ‘Chlainn Uí Dháibhí as Contae Mhaigh Eo. “Oró, gabh féin agus déan sin, dheamhan a’ miste liom féin é Ní folamh atá Éire, tá fir eile le fáil. Is feasach domh céile nach n-iarrfadh aon bhó ’ spré liom Ach a ghlacfadh mé in mo léinidh, cé nach folamh atáim.” “ S é mo chreach a’s mo léan géar nach marbh a bhí mé, Sular casadh in do shlí mé, a ógánaigh óig. Mise bheith ‘ guí leat, bean eile bheith a’ luí leat, ‘S mise maidin bhog aoibhinn ‘s mé ‘sileadh na ndeor. Ar a’ bhaile seo ‘tá an chúilfhionn, ‘sí Máire dheas mhúinte ‘S í an bhruinneall is suairce í dá dtáinig ó mhnáibh, ‘S í mo shearc í, ‘s í mo rún í, ‘s í m’ansacht na bplúr í ‘S í an Samhradh ins an fhuacht í eadar Nollaig a’s Cáisc.