Unique Word Count: 99
Má b'fhada 'n oích' aréir níor chodail mise aon néal, Ach a' smaointiú liom féin 's a' meabhrú, Ar a’ phlanda mhaiseach laghach a bhí 'na cónaí léithe féin, In úrghleann na gcraobh cumhra. Suaimhneas níorbh fhéidir domh 'fháil mura dtéinn, Go bhfeicinn a’ spéirbhean mhúinte Ar chaith me fada réidh nuair a bhi me óg gan chéill, A' síorchur na mbréag in iúl di. Go moch roimh éirí ‘n lae chuir mé orm mo chuid éadaigh, 'Gus d'imigh mé liom féin a’ drandán, Trasna bharr a’ tsléibhe 's mé 'g éisteacht leis an éanlaith Ag éirí as a néal go hantráthach. B'aitiseach a’ radharc ’bheith coimhéad ar na réalta A’ folach ar a’ ghréin go cúlta, 'S beidh cuimhne agam go héag ar an imir a bhi sa spéir, Os cionn ghleann na gcraobh cumhra.