Unique Word Count: 188
A Shéamais Mhic Mhurcaidh, a chaoinmharcaigh uasail 'phlanda den fhíorthreibh a shíolraigh ó uaisle. Is cosúil nach gcuala tú go raibh do ghaolta do do ruaigeadh Nuair nar éalaigh tú san oíche sular díoladh faoi do luach thú. Tá mé inniu in Ard Mhacha is is fuar liom mo ghéibheann Is iad mo chomharsa lucht mo chéasta agus is nimh liom a bpléisiúr. Ní thuigeann siad mo chanúint is cha labhraim leo Béarla Is gurb í m'ansacht an bhean dubh atá i ngleanntán a' tsléibhe. Ó eíreoidh mé amárach le luathéirí na gréine, Agus siúlfaidh mé an áit seo agus garda ar gach taobh domh. Beidh claíomh i ngach lámh leo ‘s ní áirím lucht gunnaí Is in íochtar na sraide ta ‘ n bás fa mo choinne. Is trua gan me ' mo fhraochóig ar thaobh mhalaidh shléibhe Nó mar ghas raithní os coinne an gha gréine Nó mar Ion dubh agus mo cheann liom go Coillidh Dhún Réimhe Is go maraíonn na ballaí mé atá a' dalladh na spéire. Triallfaidh mo thórramh tráthnóna Dé hAoine Agus ar maidin Dé Domhnaigh fríd na bóithre gos iseal Tiocfaidh Neilí agus Nóra agus ógmhná na tíre Is beidh mé ag éisteacht lena nglórtha faoi na fóide is mé sínte. Is a Mhalaí mhín mhómhar má d'ordaigh tú an bás domh, Triall chun mo thórraimh agus cóirigh faoi chlár mé. Más mian leat mo phósadh agus mo chroíse bheith ar láimh leat Fill arís is tabhair póg domh is beidh mo chroí go lánsásta. A ógánaigh na gcarad is ródheas a nífinnse do léine Ní le huisce rua reatha ná le slodán na ngéacha Ach le fíon dearg na Fraince agus le brandaí na Spáinne Agus bheinnse gach lá á deisiú ar dheisiúr na gréine.