Unique Word Count: 149
Fadó fadó in Éirinn, Roimh theacht don nua- aois. Bhí cónaí ann, ar an bhFiann, Fionn 's a mhac Oisín. Is iomaí eachtra, a bhain leo siúd, Is iomaí céasadh croí, Ach ní dhéanfar dearmad ar an lá, A bhuail Oisín le Niamh. Curfá : Niamh Chinn Óir, As Tír na nÓg, B'í an bhean ab áille gné, A chas ar Oisín Óg. Mheall sí é le breáthacht Mheall sí é le póg, Is mheall sí é gan aon agó Go Tír na nÓg. Bhi Oisín, lá breá gréine, Ag siúl le ciumhais na habhann. 'Measc bláthanna buí, is luachra, Taibhsíodh dó an tsamhail. Spéirbhean ghléigeal álainn, A d'fhág croí an laoich sin fann, Thug cuireadh dó go Tír na nÓg, Chun síoraí cónaí ann. Curfá Tír álainn, tír na hóige, Tír dhiamhair, aislingí, Trí chéad bliain chaith Oisín ann. I ngrá go mór le Niamh, Ach fonn nár fhág é choíche Is nach bhféadfadh sé a chloí, Dul thar n-ais go hÉirinn, Go bhfeicfeadh sé í arís. Curfá "Ná fág an áit seo", arsa Niamh, "Ná himigh uaim, a chroí", "Má fhagann tusa Tír na nÓg, "Ní fhillfidh tú arís." Ach d'fhill Oisín ar Éirinn, Mar bhí fiabhras ina chroí, Is fuair sé bás os comhair an Naoimh, B'shin deireadh lena thriall. Curfá deiridh: Tír na nÓg, ó Tir na nÓg. Tír uasal na draíochta a bhí ann fadó. Féach thiar ansin í, Thiar ar íor na spéire Sin an áit go mba mhaith liom bheith. Sin Tír na nÓg, Tír na nÓg.
-Colm Mac Sealaigh